ΣΤΟ ΦΤΩΧΟ ΤΟΥΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΟΠΟΥ ΟΙ ΠΑΤΕΡΕΣ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ ΙΔΡΩΚΟΠΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΥΝΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΟ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΟΙΚΗΜΑ ΚΑΙ ΜΑΖΙ ΝΑ ΠΡΟΣΕΥΧΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΓΟΡΓΟΫΠΗΚΟΟ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΤΟΥΣ , ΒΡΗΚΑ ΚΑΙ ΓΩ ΤΗΝ ΑΝΑΠΑΥΣΗ ΤΗΣ ΔΙΚΗΣ ΜΟΥ ΨΥΧΗΣ ΚΑΙ ΚΑΤΩ ΑΠΟ ΤΟ ΑΥΣΤΗΡΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΗΓΟΥΜΕΝΟΥ ΤΟΥ ΑΝΤΙΚΡΥΣΑ ΤΗΝ ΤΡΥΦΕΡΟΤΗΤΑ ΠΟΥ ΣΗΜΑΔΕΨΕ ΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΚΑΙ ΜΟΥΔΩΣΕ ΤΗΝ ΕΛΠΙΔΑ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ.
ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΘΟΛΙΚΟΥ ΚΑΙ ΤΗΣ ΓΥΡΩ ΦΥΣΗΣ ! ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΟΥΝ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΤΩΝ ΨΑΛΤΩΝ ΚΑΙ Η ΒΡΟΝΤΕΡΗ ΦΩΝΗ ΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΑ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ! ΠΟΣΟ ΜΟΥ ΛΕΙΠΕΙ Η ΜΟΡΦΗ ΚΑΙ Η ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ !
ΚΥΡΙΕ ΙΗΣΟΥ ΧΡΙΣΤΕ ΕΛΕΗΣΟΝ ΜΕ
ΚΥΡΙΕ ΕΛΕΗΣΕ ΚΑΙ ΤΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΦΥΛΑΞΕ ΤΟΥΤΟΝ ΚΑΤΩ ΑΠ' ΤΗ ΣΚΕΠΗ ΣΟΥ
ΑΚΟΛΟΥΘΟΥΝ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΗ ΜΟΝΗ ΔΟΧΕΙΑΡΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΧΩΡΟΥ ΤΗΣ
"Θεέ μου πόσο μπλέ ξόδεψες για να μη σε βλέπουμε ..." ΟΔ. ΕΛΥΤΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου